Narodziny

  „Homo sum et nil humanum, a me alienum esse puto”

Związana pępowiną,

pod sercem rodzicielki

było ciepło i bezpiecznie.

 

Narodzin nie pamiętam,

nie czułam bólu tylko pieszczotę,

muśnięcie warg i ciepło matczynej piersi.

 

Tak sobie wyobrażałam

tę miłość przelewaną

przez lata, aż do jej śmierci.

 

Związane pępowiną

pod moim sercem

dzieci miłości.

 

Narodziły się w bólu,

słyszę ich krzyk!

 

A potem dałam im ciepło

własnej piersi i muśnięcie warg,

pieszczotę szczęścia.

 

Przez całe życie

pielęgnuję tę miłość…

I tak każdego dnia, aż do śmierci!