W tłumie

 
Tłum kolorowy,

radosny i pełen uniesienia

przywitał Pana

kwieciem obsypując

w potrzebie  zbawienia.

 

I tylko smutek Jego oczu

budził zdziwienie

trącał duszy strunę

rzucając się cieniem.

 

(…)

 

Tłum kolorowy,

wrzaskliwy, żądny zemsty

wydał wyrok

by krew przelano

za zbawienia gesty.

 

I tylko smutek Jego oczu

przepełniony boleścią

poruszył wiele serc,

wylał łzę niewieścią.

 

(…)

 

Tłum kolorowy,

współczesny w swej samotności

szafując uczuciami

zapomniał o prawdzie

człowieczej godności.

 

I tylko smutek w oczach Jezusa

przypomina o wolności,

gdy spogląda zatroskany

w imię jedynej miłości.