Pisanie wierszy jest jak

 

refleksja powagi sytuacji

zmroziła krew w żyłach

przyśpieszając paradoksalnie

szybsze bicie serca

gdy pióro zamoczone

w prastarym inkauście

zawarło pierwsze myśli

na pergaminie

 

droższe od pieniędzy słowa

stworzyły dzieło

nie marnując nawet skrawka

drogocennej skóry

 

współczesne pisanie wierszy

na skrawku białego papieru

wydaje się nieistotne

gdy na wiosennej łące

pasie się stado baranów