Krajobraz świąteczny
Przed nami Wielkanoc, czas odrodzenia i radości życia, przepełniony miłością, pewnością zwycięstwa, wspólnym świętowaniem. Co roku odnajdujemy w sobie siłę, by zmierzyć się z własnymi słabościami, zaglądając w duszę, czynimy rachunek sumienia i oczyszczamy umysł oraz ciało aby w dzień Zmartwychwstania Pańskiego wraz z najbliższymi zasiąść przy rodzinnych stołach, nakrytych odświętnie, przystrojonych koszem pełnym błogosławionego jadła i życzeniami pomyślności.
I z tej okazji mam przyjemność złożyć wszystkim Czytelnikom życzenia spełnienia tego co dobre i tego co ważne, aby kolejne dni i miesiące mijały w szczęściu i spełnieniu priorytetów zarówno wiary jak i życiowych ścieżek, które ścielą się nam nieustannie, kreując nowe drogi wyboru.
Śpieszę się by zdążyć przed laniem wody i zmierzyć się z wyzwaniami, które realizowane w przedświątecznym czasie, odzwierciedlają każdego z nas indywidualnie, bo dla każdego priorytetem są inne, ważne rzeczy. Taki misz-masz, istny przedświąteczny kiermasz różnorodności. Inspiracja, pomysł i jego realizacja dają czasem naprawdę niespodziewane efekty.
Dzisiaj chciałabym się podzielić impresją świątecznego przesłania, dobrych myśli, ukazania strażaka w spojrzeniu lirycznym. Poetycka wizja, która może zainspirować każdego ukryła się w wyobrażeniu drugiego człowieka, strażaka, który nie patrząc na święty spokój pędzi niestrudzenie, tam, gdzie ludzkie cierpienie. Ukryty w metaforach, zamglony, a jednak związany na zawsze z dominium i ludźmi. Bez względu na czas świąteczny, on czuwa dla naszego bezpieczeństwa, spokojnego snu i radosnego biesiadowania.
Emocje, przenośnia i wizja słowa przemieszały się dziś z obrazem, który zatrzymany przez fotografię ratowniczą, w kadrze z chwili niepewności, stał się motywem przewodnim świątecznej pomocy. Każdy z Was sam może porównać efekt tej słownej i optycznej wizualizacji. Fotografia inspirująca niejednego liryka została zapamiętana w przebłysku ognia i wody. Szczęście kamery nie zapomni poświęcenia, tutaj widać służbę strażaka, niekoniecznie z okazji świątecznego lania wody. Pamiętajmy o służbie tych Wszystkich, którzy w każdym czasie, zawsze czuwają, bo tak łatwo się zapomina…
Naturalnie, to czas zbliżających się Świąt zmotywował mnie do podzielenia się refleksją wraz z różnorodnością krajobrazu pożogi i dobrego słowa, gdyż nie ma nic cenniejszego niż drugi człowiek, który służy pomocą, wyciąga swoją dłoń, wtedy gdy jest to konieczne. Dlatego już dzisiaj wszystkim służbom z okazji nadchodzących świąt życzę spokoju i pogody ducha nie tylko od święta.
Kiedyś zasiano ziarno prawdy, ono zawsze ma szansę zakiełkować, odpłacić uśmiechem i dobrym słowem, na dłużej zatrzymać w sercu obraz i podzielić się nim nie tylko od święta.
Tego dobrego zbioru plonów w przeddzień świat Wielkanocnych, życzę wszystkim Czytelnikom!
P.S.
Z najserdeczniejszymi życzeniami udanego śmigusa dyngusa, choćby i wężem strażackim, na szczęście, po kropli dla każdego!
