Kołysanka

wczoraj zmrok zapadł zbyt wcześnie
a ja wciąż pamiętam słoneczny
uśmiech matki nad kołyską

minęły dnie i noce

zmrok zapadł znów zbyt szybko
i pojedyncza łza nieśpiesznie
spłynęła po policzku wspomnień 

kolejny dzień schylił się do nocy

gwiazd blask zniknął w szarudze
deszczem zmywając przeszłości tchnienie
gdy księżyc zza chmur przecierał oczy

kołysanka na do widzenia

nuty utkane w ciszy czytanych listów
zagrały w papieru szeleście
z tekstem jedynej miłości

bo przed snem nie można chcieć więcej