Dzieło

 

właściwie nigdy do końca pewności nie ma

i logicznego zrozumienia

co autor miał na myśli

w dziełach tworzenia

lub twórca klasy bohomaza

hieroglifem starożytności dał znak

ku wielkiej i nieznanej

odnosząc się przyszłości

by gdy stulecie kolejne minie z hukiem

wdać się w dysputę ze świata mrokiem

 

tak to już z twórcą w życiu bywa

że młodość kpi sobie

ze świadomego zrozumienia

a polot z myślą przegrywa z rozmysłem

dając czasu wieki na kolejne kreacji spełnienie

i twór w kruka zmieniając dla niepoznaki

bielą przykurzy znienacka

gdy dzień jutrzejszy toastem konwertując

zmienia zapis nieporadny

 

w talent

kunszt sławy

dzieło istnienia

nazwisko Mistrza

piórem pamięci

drapiąc złotym atramentem

dla potomnych

w marmurze marzeń!