Anielskie znamię

 
niebo w górskiej dolinie

zagrzmiało

fanfary trąb anielskich

dały znak

 

sygnał niespodziewany

rozlał się tęczą od wschodu

 

starsi mówili

ze ten ślad to znamię

które od lat zasuszone

w niepamięci zdarzeń

odżyło gdy błysk

wspomnień poufnie

przykrył kurz

 

góra uchyliła

cień nagości

tuż przed szczytem

zrywając zasłonę milczenia

uwolniła zalotnie

echo rozmarzonej pełni

 

ślad prawie zapomniany

zamknięty w milczeniu skał

 

jestem kobietą

szepnęło fatum