Szuflada z niespodzianką

Sekretarzyk, nieduży przy ścianie w pokoiku pełnym różnorodnych książek, tomików poezji, znanych i nieznanych. Przytłumione światło nadaje odpowiedni nastrój do pisania, a „glonojad” wędrujący po szybach akwarium, wielki niczym potwór z Loch Ness napawa taką swoistą radością, że jutro może zdarzyć się coś… lub zajrzy ktoś kto uwolni wenę na nowo.

Pora przewietrzyć biurko i wyjąć na światło dzienne to co przez wiele lat skrywałaś Czesiu.

Uchylona szuflada odsłania kartki różnego formatu, zapisane, skreślone, poprawiane, więc trzeba je umieścić w zeszycie by przeciąg niespodziewany nie zatarł pamięci w słowach zapisanych. Dobrze, że oprócz współczesnej „maszyny do pisania” z monitorem, w pobliżu zobaczyłam zeszyt z nowościami.

To cieszy, bo być może już niedługo po raz kolejny dane mi będzie wziąć do ręki tomik Czesławy Szlachty-Pytko i zaczytać się w słowach pełnych subtelności i ciepła.

„I  blisko i daleko” w „Jesień” zapisane już na stronach tomików, ja dzisiaj czekam na lato i pożar w słowach tak jak w wierszu, który sprytnie „wyłudziłam” od Czesi z magicznego pokoiku, z szuflady sekretarzyka kryjącego jeszcze wiele tajemnic.

Teraz tylko trzymać kciuki za realizację kolejnych pomysłów i kolejne perełki, które być może niedługo, wraz innymi skarbami znajdą miejsce w nowym tomiku, czego Czesławie życzę z całego serca.

Moja mała ojczyzna

Moja mała ojczyzna
z lotu ptaka
to dach czerwonych maków
na zielonej pelerynie wielka rozlana
wstążka
studni kamień bez spojrzeń
tykająca wskazówka
gwoździem rozparty
na ścianie
zegar
i kościół z wieżą skupienia
Ta jaśniejąca struga
to ślad po locie bociana
i szare ptaki
liść owalny – dolina
ścieśnione ogrody jak w filmie zmieniające się
okna
czyjaś chwilowa nieobecność i utracona
nadzieja
ludzi względność zamierzeń
do niby przyszłości i niby rzeczy

Czas który ucieka ma twarz nierozpoznaną

Czesława Szlachta-Pytko